Een genomische aanpak om de evolutie en biogeografie van de ichthyofauna van de Albertine-kloof te bestuderen

De landschappen die we vandaag waarnemen, zijn het resultaat van oude geologische veranderingen en vroegere klimaatschommelingen. Net zoals deze krachten landschappen vormden, vormden ze ook de genomen van organismen die ze bewonen. Genomen bieden dus een kijkje in het verleden, even rijk als dat van het landschap zelf. Echter, net zoals de tijd de sporen van de gebeurtenissen hebben doen vervagen, deden uitstervingen dat ook voor het genomische archief. Daarom hebben maar enkele soorten voldoende evolutionaire geschiedenis om deze veranderingen in hun genoom te vertalen. We stellen een nieuw modelorganisme voor die dit wel toelaat, Clarias gariepinus. Zijn brede ecologische verspreiding, pan-continentale distributie and oude evolutionaire geschiedenis onderscheiden hem van alle andere tropische zoetwatervissen en maken van zijn genoom een ideal archief van veranderingen van het Afrikaans continent. Ik zal zijn leeftijd bepalen door de evolutionaire geschiedenis van zijn familie te bestuderen gebruikmakend van fossiele bewijzen. Ik zal zijn populatiestructuur in kaart brengen, zijn morphologische stabiliteit kwantificeren and mechanismen die voor speciatie zorgden identificeren. Ik zal zijn demografische and evolutionaire geschiedenis gebruiken om geologische gebeurtenissen te dateren. Ten slotte zal kennis van zijn genoom ons ook in staat stellen om het te beschermen, aangezien de natieve populaties lijden onder de mens veroorzaakte introducties en translocaties.