< Terug naar vorige pagina

Project

Zittenblijven in het Chileense onderwijssysteem: tijd voor een paradigmashift?

In 2018 werd naar aanleiding van het wetsvoorstel dat de "Nationale cesuur voor evaluatie, kwalificatie en promotie" goedkeurt (Decreet 67, MINEDUC, 2018), een nieuw wettelijk kader voor zittenblijven in het Chileense onderwijssysteem geïntroduceerd. Dit kader trad in 2020 in werking. Decreet 67 verbiedt zittenblijven niet, maar bepaalt dat zittenblijven enkel in uitzonderlijke omstandigheden mogelijk is. Aangezien zittenblijven een sterk ingeburgerde praktijk is in Chili, gaat deze wetswijziging gepaard met een paradigmashift. In Chili wordt het falen van leerlingen doorgaans toegeschreven aan leerlingen en hun ouders, waarmee leraren en scholen de verantwoordelijkheid voor het slagen van leerlingen of het zittenblijven van zich afschuiven (Roman, 2013).

In dit doctoraatsonderzoek zijn we geïnteresseerd in de effecten en gevolgen van zittenblijven alsook in de opvattingen onderliggend aan de ingeburgerde praktijk van zittenblijven. We besteden hierbij bijzondere aandacht aan de schooltrajecten van leerlingen en de gezins-, individuele en omgevingsvariabelen die hierin een rol spelen. Daarnaast onderzoeken we de percepties, factoren en argumenten die samenhangen met de normalisering van deze praktijk binnen de school, door opvattingen hier omtrent in kaart te brengen.

Door middel van een combinatie van kwalitatieve en kwantitatieve methodes willen we tot een beter begrip komen van de praktijk van zittenblijven in de context van een paradigmaverschuiving in het Chileense schoolsysteem.

Datum:14 jan 2022 →  Heden
Trefwoorden:mixed-methods, Grade retention, School failure
Disciplines:Primair onderwijs, Secundair onderwijs, Geschiedenis van het onderwijs
Project type:PhD project