Geografisch verdeeld hybride testen van niet-conventionele staalbeton en houten structuren. (R-12221)

Hybride en geografisch verdeeld testen is een testmethode waarbij het interessante deel van de constructie fysiek in het laboratorium wordt gebouwd, terwijl de rest van de constructie virtueel in aanmerking wordt genomen in een rekenmodel. De interface tussen de fysieke en numerieke delen wordt vervolgens beheerd door meetapparatuur en hydraulische actuatoren die de krachten en verplaatsingen van deze interface regelen. Het principe van hybride testen kan worden uitgebreid tot een geografisch gedistribueerd systeem, wat betekent dat alleen de meest kritieke delen van de constructie fysiek aanwezig zijn, terwijl de computersystemen de rest van het gebouw voor hun rekening nemen en de fysieke metingen en de numerieke resultaten globaliseren. Zo worden bijvoorbeeld slechts enkele kolommen of wanden van de begane grond gemodelleerd, terwijl zelfs de platen van de eerste niveaus deel uitmaken van het virtuele model. De afzonderlijke geteste elementen kunnen zich in hetzelfde laboratorium bevinden of worden verdeeld over verschillende testfaciliteiten om de testcapaciteiten te vergroten. Het doel van deze doctoraatsthesis is om een dergelijke testmogelijkheid te implementeren in de context van het Structural Testing van de Universiteit Hasselt (ACB²), om het algoritmische deel van het probleem te optimaliseren en toe te passen op voorbeelden uit de specifieke onderzoekslijnen van de onderzoeksgroep, zoals niet-conventionele staalbeton- en houtconstructies.

Trefwoorden:Geografisch verdeeld testen, Hybride testen, Pseudo dynamische testen

Disciplines:Aardbevingsengineering, Structurele ingenieurskunde, Numerieke modellering en design