Verband tussen residuele betacel functie en glycemische variabiliteit in (pre)type 1 diabetes

Type 1 diabetes ontstaat wanneer 60 tot 90% van de insulineproducerende beta cellsahve vernietigd. Dit celverlies leidt tot een grotere variabiliteit van bloedglucosespiegels zowel voor als na de diagnose. Deze variabiliteit is voorspellend voor progressie tot klinisch begin van diabetes bij risicogroepen en van frequenc van hypoglykemie bij patiënten. Nieuwe beta cel therapeutische proeven gericht op diabetes door te proberen te behouden of te herstellen functionele betacelmassa voorkomen of te genezen. Ter voorbereiding op toekomstige studies de samenwerkende teams van de onderhavige aanvrage hebben dynamische tests gevalideerd functionele beta-celmassa in vivo bij langdurige stimulatie van beta-cellen door verhoogde glucosespiegels (hyperglycemische clamp test) te meten. Het onderhavige beroep stelt voor om glycemische variabiliteit door continue glucosemonitoring (CGM) en frequente zelfcontrole van de bloedglucose (SBMG) te meten in 40 recent-onset type 1 diabetes patiënten en in 40 hoogrisico (> 50% 5-jaars risico van diabetes) (leeftijd 12-39 jaar) als