Ontwikkelen van een methodiek om de toepasbaarheid te verhogen van wachtlijnmodellen waarbij numeriek berekenen van randwaardeprobabiliieiten vereist is

  Wachtrijtheorie biedt essentiële instrumenten om de prestaties van de computer en telecommunicatienetwerken te bestuderen. In principe is een model ontwikkeld, worden waarna de prestatie-indicatoren afgeleid waarmee de scenario bij de hand kan worden geëvalueerd. In een wachtrijmodel grofweg klanten (pakketten, processen) komen en worden opgeslagen in een buffer in awaitance hun diensten (transmissie wordt uitgevoerd). Een populaire en effectieve techniek om prestatiemaatstaven, zoals het gemiddelde aantal opgeslagen pakketten te verkrijgen, maakt gebruik van zogeheten kansgenererende functie. In een groot aantal scenario, de resulterende formules voor de prestatie-indicatoren bevatten verschillende grens probabiliteiten die numeriek worden berekend, wat een nadeel is voor de toepasbaarheid hebben. Het doel van dit project is om nauwkeurige gesloten vorm (d.w.z. geen numerieke berekeningen vereist) benaderingen voor de prestatiemaatstaven in dergelijke gevallen te krijgen.