Ontwikkeling van een nieuwe in-situ fenotype methodologie om nitrificatie in de rhizosfeer te meten.

Stikstof (N) bemesting, meestal gebruikt als ammonium (NH4+), ondersteund helft van wereldvoedselproductie. Echter tot 50% is verloren door uitlogging van de mobiele vorm (nitraat NO3- ) of gas emissies van de broeikasgas distikstofoxide (N2O). Nitrificatie is de oxidatie van NH4+ oxidatie in de oplosbare vorm NO3—door bodembacteriën. Lager nitrificatie snelheid in bodem kan leiden tot een beperking van N-meststof verliezen en tot een hoger agronomische N gebruik efficiëntie (NUE). Sommige planten controleren de nitrificatie snelheid door vrijgave van inhibitor van hun wortelsysteem in de rhizosfeer, zogenaamd biologische nitrificatie inhibitors (BNI). Identificatie van de BNI-activiteit is cruciaal in elite variëteiten van stapelgewassen of in historische landrassen waar de eigenschap zou kunnen ingekruist worden in commerciële variëteiten. In dit voorstel, suggereren we om een in-situ methodologie te ontwikkelen voor ruimtelijk-opgeloste detectie van de nitrificatie in de rhizosfeer van tarwegenotypes met de ambitie dat deze in het veld kunnen worden toegepast. Als in-situ-reporter voor BNI, is de hypothese dat in-situ-methoden nauwkeurigere informatie kunnen opleveren in vergelijking met conventionele destructieve methoden. Twee methoden gebaseerd op Diffusive Gradients in Thin (DGT) filmbeeldvormingstechniek voor 2D-mapping van NH4+ en NO3- in de rhizosfeer zullen worden ontwikkeld en toegepast om BNI-activiteit in een verzameling tarwelijnen en relevante recombinante populaties te fenotyperen.