Een alternatieve route naar wijdverspreide angst: de effecten van vreesconditionering op perceptuele discriminatie

Onze angsten hebben de neiging zich te verspreiden over stimuli en situaties. Angstgeneralisatie is dan ook een belangrijk mechanisme onderliggend aan verscheidene aandoeningen. Onze recente doorbraak dat gegeneraliseerde angsten onstaan als gevolg van het niet-perceptueel discrimineren tussen nieuwe, niet-bedreigende stimuli en de aanvankelijke angstopwekkende stimulus, heeft bestaande opvattingen drastisch uitgedaagd. Gecombineerd met onderzoek dat de impact van associatief leren op perceptuele discriminatie aantoont, suggereert ons werk een alternatieve perceptuele route waarlangs gegeneraliseerde angsten ontstaan. Hoewel de theoretische implicaties voor generalisatietheorieën beginnen erkend te worden, is systematisch en translationeel onderzoek nodig. In een reeks experimentele studies zullen we het volgende onderzoeken: (1) Onmiddellijke en lange termijn veranderingen in perceptuele discriminatie die uitsluitend te wijten zijn aan vreesconditionering; (2) De impact van het samenspel tussen angst- en veiligheidsleren (d.w.z. differentieel leren) op (asymmetrische) veranderingen in perceptuele discriminatie; (3) Het vertalen van dierenonderzoek naar mensen waarbij de modererende rol van gelijkenis tussen veiligheids- en angst cues op veranderingen in perceptuele discriminatie wordt onderzocht. Dit project heeft het potentieel om ons begrip van post-leergedrag te vergroten, vooral omdat het geheel nieuwe perspectieven opent op het gebied van angstgeneralisatie.