Onderzoek naar de mechanismen en het verbeteren van de voedingsinterventies in het prikkelbare darm syndroom

Het prikkelbare darm syndroom (IBS) is een van de meest voorkomende functionele gastro-intestinale aandoeningen, gedefinieerd volgens de Rome IV criteria. IBS wordt gekenmerkt door symptomen van terugkerende buikpijn die gepaard gaat met een veranderd defecatiepatroon, zoals pijn bij de defecatie, verandering in de frequentie van de ontlasting en/of verandering in de vorm van de ontlasting. De achterliggende pathofysiologische mechanismen zijn nog maar gedeeltelijk achterhaald. De meerderheid van de patiënten geeft aan dat hun symptomen voedsel gebonden zijn. Eerdere studies hebben aangetoond dat beperking van fermenteerbare oligo-, di-, monosacchariden en polyolen (FODMAPs) de symptomen bij patiënten met IBS verbetert, met een sterk gepersonaliseerd patroon van reactiviteit op individuele FODMAPS. Bovendien heeft lopend onderzoek aangetoond dat, naast de koolhydraten in het FODMAP dieet, specifieke eiwitten in staat zijn om acute microscopische veranderingen in de twaalfvingerige darm teweeg te brengen na blootstelling aan specifieke voedingsmiddelen, mogelijk als gevolg van een lokale immuunrespons tegen voedselantigenen, gemedieerd door verhoogde mucosale permeabiliteit. Dit project beoogt een beter inzicht te krijgen in de mechanismen die ten grondslag liggen aan de voedselgerelateerde symptoomverergering bij IBS patiënten, met als doel de voedingsinterventies te optimaliseren.