De rol van vrijhandelsovereenkomsten bij de totstandkoming van een veerkrachtig normatief kader voor internationale technologieoverdracht.

Om burgers in staat te stellen te profiteren van de technologische vooruitgang en om de Sustainable Develoment Goals te verwezenlijken, is het van essentieel belang om de technologische kloof tussen landen te overbruggen. Technologieoverdracht (TO) is de hoeksteen van dit project en is een vaste component van handels- en milieuverdragen. Toch bestaat er geen consensus over de definitie van TO , de TO-verplichtingen en de rol van intellectuele eigendomsrechtenrechten bij de bevordering van TO. De variatie in bepalingen betreffende TO heeft de verwarring omtrent de term alleen maar vergroot. Parallel daaraan is sprake van een proliferatie van bilaterale vrijhandelsverdragen (FTA's) die zowel delen over IE-recht als over milieurecht bevatten. Er bestaat echter weinig systematisch onderzoek naar TO-bepalingen in FTAs en naar de manier waarop beide rechtsgebieden met elkaar in verband kunnen worden gebracht. De hypothese van dit project is dat TO bepalingen in FTA's oplossingen kunnen bieden voor de ineffectieve toepassing van TO bepalingen in multilaterale handelsvedragen. Dit onderzoek omvat een empirische kwalitatieve juridische analyse van de vrijhandelsverdragen, de ontwikkeling van een taxonomie, en een vergelijkende analyse van de TO-verplichtingen. Dit onderzoek zal bijdragen tot de literatuur door de huidige benaderingen in kaart te brengen en duidelijkheid te verschaffen over het concept van TO en door een internationaal kader voor technologieoverdracht te ontwikkelen.

Trefwoorden:TECHNOLOGIEOVERDRACHT, INTELLECTUELE EIGENDOM, DUURZAME ONTWIKKELING

Disciplines:Vergelijkend recht, Milieurecht, Intellectuele eigendomsrecht, Internationaal recht, Internationaal handelsrecht