Acute effecten van de fysieke en sociale omgeving op angst en gepercipieerde stress en hun impact op wandelen in epilepsie patiënten

Veel mensen met epilepsie voldoen niet aan de richtlijnen voor fysieke activiteit (FA). FA heeft echter zowel anti-epileptische als anxiolytische effecten, wat van groot belang is voor mensen met epilepsie, aangezien stress en angst één van de meest voorkomende triggers van aanvallen zijn. Wandelen is de meest toegankelijke en haalbare manier om actief te zijn. De fysieke en sociale omgeving hebben een positieve invloed op wandelen in de algemene bevolking. Dit project zal onderzoeken hoe FA (meer specifiek wandelen) verhoogd kan worden bij mensen met epilepsie door optimalisatie van de fysieke en sociale omgeving, zonder angst en stress te induceren. Drie studies met innovatieve, complementaire kwalitatieve en kwantitatieve onderzoeksmethoden zullen worden uitgevoerd. Ten eerste zullen kwalitatieve walk-along interviews worden afgenomen om na te gaan welke fysieke en sociale omgevingskenmerken angst, stress en wandelen beïnvloeden. Op basis van deze resultaten, zal een tweede observationele studie gebruik maken van geo-based ecological momentary assessment (GEMA) om de tijd- en contextafhankelijkheid van determinanten van acute angst, waargenomen stress en wandelen tijdens het dagelijks leven te onderzoeken. De resultaten van deze studies zullen gebruikt worden om de effecten van specifieke omgevingsfactoren te evalueren in een derde, experimentele studie met behulp van virtual reality. Het ultieme doel is om aanbevelingen te doen aan beleidsmakers en epilepsiepatiënten.