Het overbruggen van de kloof tussen dichtheidsfunctionaal-theorie en kwantum-tensornetwerken om sterk gecorreleerde nanogestructureerde materialen accuraat te kunnen modelleren

Eén van de grootste uitdagingen binnen computationele materiaalfysica is de accurate bepaling van de eigenschappen van nanomaterialen met sterke elektron-correlatie, waarbij sterke interacties het fysisch gedrag domineren. Door concepten vanuit kwantum-tensor netwerken te combineren met de huidig gebruikte dichtheidsfunctionaal-theorie (DFT) methoden, zal een nieuwe tensor/DFT methode ontwikkeld en toegepast worden op belangrijke technologisch relevante nanomaterialen.