< Terug naar vorige pagina

Project

Additieve versus subtractieve verwerking van translucent monolitisch zirconiumkeramiek voor tandrestauraties

De huidige tandtechnische productie van tandrestauraties in zirkoniumoxide omvat klassiek CAD/CAM frezen van voorgesinterde zirkoniumoxide blokken. Dit vrij agressieve productieproces resulteert niet alleen in een aanzienlijke materiaalverkwisting, maar gaat vaak gepaard met de introductie van materiaaldefecten. Tevens zijn de mogelijkheden voor individuele esthetische karakterisering van tandrestauratie gelimiteerd, tenzij enkel een basiskap in zirconiumoxide wordt gefreesd, die nadien manueel door de tandtechnicus met esthetisch, zogenaamd ‘veneering’ porselein moet worden afgewerkt. Klinisch resulteert deze tweelagige restauratiestructuur helaas te vaak in breuk van het opgebakken veneering porselein, een proces dat ‘chipping’ wordt genoemd. Additief vervaardigen of 3D-printen (voorheen bekend als 'rapid prototyping') maakt het mogelijk om complexe 3D-objecten direct te produceren uit een digitaal model. Hierdoor wordt niet alleen het materiaal optimaal benut, maar opent deze moderne productiewijze ook perspectieven om meerdere tandrestauraties gelijktijdig individueel te karakteriseren. Met dit project beogen we een innovatieve additieve vervaardigingstechnologie te ontwikkelen om met behulp van keramiek stereolithografie tandrestauraties in zirkoniumoxide te 3D-printen. Het laagsgewijs opbouwen van monolithische tandrestauraties met een regionaal variërende translucentie en kleur, zoals bij een natuurlijke tand, uit cad data, gevolgd door één enkele bakprocedure (sinteren) is het ultieme beoogde onderzoeksobjectief. Dit exploratief project omvat onderzoek naar geavanceerd monolithisch zirkoniumoxide, meer specifiek ter bepaling van de mechanische sterkte en gevoeligheid voor lage-temperatuurdegradatie, de 3D-printing mogelijkheden, evenals de klinische tandheelkundige toepasbaarheid. Dergelijke innovatieve 3D-printing technologie, toegepast op dentaal zirkoniumoxide, zal de verdere digitalisering van de tandheelkundige tandrestauratieprocedures bevorderen. Bovendien bieden monolithische restauraties een doeltreffende oplossing voor de bovenvermelde klinische tekortkoming van ‘chipping’ bij de momenteel meest frequent gebruikte tweelagige zirconiumoxide restauraties. Met dit onderzoeksproject willen we de mogelijkheden van keramiek stereolithografie uittesten om tandrestauraties te vervaardigen die uitstekende mechanische eigenschappen en weerstand tegen hydrothermische veroudering combineren met een groot individueel karakteriseringspotentieel en een hoge geometrische precisie wat betreft marginale en interne pasvorm van de tandrestauratie ten opzichte van de tandpreparatie waarop de restauratie zal worden gecementeerd. Indien succesvol, bestaat een volgend onderzoeksobjectief erin geïndividualiseerde dentale implantaten en implantaat-abutments te 3D-printen.

Datum:1 mrt 2018 →  1 mrt 2022
Trefwoorden:3D-printing, Dental zirconia
Disciplines:Tandheelkunde
Project type:PhD project