Assessment en management van donororganen voor longtransplantatie

Longtransplantatie is de enige levensreddende behandeling voor patiënten die lijden terminaal longlijden. Het tekort aan organen en het acuut falen van het orgaan na transplantatie (wegens ischemie-reperfusie schade) zijn twee grote obstakels die kunnen leiden tot verhoogde morbiditeit en mortaliteit. Daarom is het cruciaal om een optimalisatie en uitbreiding van de donor pool te realiseren. 

Het eerste doel van dit onderzoek is om de huidige beoordelings- en aanvaardingscriteria te onderzoeken en om toekomstige algoritmes te ontwikkelen om het aantal en de kwaliteit van de organen te verbeteren. Daarom zullen alle gepreleveerde humane donorlongen (zowel die voor klinische transplantatie in aanmerking komen als de afgewezen donorlongen die bestemd zijn voor onderzoek) onderzocht worden door een ex vivo CT-scan. Daarna zullen de afgewezen humane longen verder bestudeerd worden door ex vivo long perfusie (EVLP) om de moleculaire mechanismes en mogelijkse reconditionering te onderzoeken.

Ons bijkomende tweede doel is om de techniek van EVLP verder te optimaliseren en om strategieën vast te leggen die het mogelijk maken om organen te reconditioneren buiten de donor/recipiënt, voordat de transplantatie plaatsvindt. Dit zal gebeuren door middel van een pre-klinisch groot diermodel. Specifieke interesse zal gefocust zijn op het effect van zwaartekracht op EVLP en de verschillende donortypes (DBD en DCD). Door middel van state of the art moleculaire biologie zal mechanistisch inzicht verworven worden.