Samenwerking op regelgevend vlak tussen internationale organisaties: een verkenning van innovatieve internationale rechtsvormingsprocessen

Internationale organisaties bekleden reeds enige decennia een belangrijke plaats in het internationaal recht. Vandaag zijn er honderden organisaties, waarvan vele actief zijn in dezelfde domeinen en gelijkaardige vraagstukken behandelen. Gelet op globale uitdagingen is er steeds meer nood aan gecoördineerde acties en gezamenlijke antwoorden. Daarom werken internationale organisaties vaak samen op regelgevend vlak om hiaten, overlappingen en conflicten te vermijden. Zo geven verschillende organisaties input bij besluiten ter beperking van klimaatverandering (VN, OESO, FAO, WHO, Wereldbank en EU); de FAO geeft advies bij voorstellen om mariene diersoorten als bedreigd te beschouwenvooraleer de Conferentie der Partijen bij het Verdrag inzake de Internationale Handel in Bedreigde Diersoorten deze goedkeurt; een orgaan gezamenlijk opgericht door de FAO en de WHO, waarin de EU participeert, neemt internationale voedselveiligheidsstandaarden aan. Ondanks de toename van regelgevende interacties tussenorganisaties heeft de rechtswetenschap deze praktijken nog niet onderzocht. Dit project vult deze lacune. Het brengt
samenwerkingspraktijken tussen internationale organisaties op regelgevend vlak omvattend in kaart. Het analyseert de diverse samenwerkingsregels en -instrumenten, beoordeelt de samenwerkingsresultaten en gaat hun democratische
rekenschapsplichtigheid na. Tenslotte onderzoekt het hoe deze praktijken zich laten integreren in de internationale rechtsvormingstheorie.