Bouwen aan een veerkrachtig en duurzaam immunisatiesysteem in Tanzania

Vaccinatieprogramma's zijn van cruciaal belang om de meeste doelen van de 2030-agenda voor duurzame ontwikkeling (SDG) te halen, met name SDG 3 (zorgen voor een gezond leven en het bevorderen van welzijn op alle leeftijden). In het bijzonder leidt effectieve immunisatie direct tot de realisatie van SDG 3.2 (Tegen 2030 een einde maken aan vermijdbare sterfgevallen van pasgeborenen en kinderen onder de 5 jaar), SDG 3.3 (Tegen 2030 een einde maken aan de epidemieën van aids, tuberculose, malaria en verwaarloosde tropische ziekten en bestrijding van hepatitis, door water overgedragen ziekten en andere overdraagbare ziekten) en SDG 3.8 (Toestaan van universele dekking van de gezondheidszorg, inclusief bescherming tegen financiële risico's, toegang tot hoogwaardige essentiële gezondheidszorgdiensten en toegang tot veilige, effectieve, hoogwaardige en betaalbare essentiële medicijnen en vaccins voor iedereen ). het Global Vaccine Action Plan (GVAP) 2011-2020 gericht op het bereiken van immunisatiedekkingspercentages van 90% op nationaal niveau en 80% op districtsniveau, maar veel delen van Afrika, waaronder Tanzania, liggen nog steeds ver onder deze doelstelling. Ondanks de successen die zijn beïnvloed door de SDG-agenda en het GVAP, blijven er nog steeds uitdagingen bestaan, zoals de WHO en UNICEF in 2020 gezamenlijk hebben gemeld. Tanzania voert sinds 1976 immunisatieprogramma's uit. Ondanks dat het land een van de hoogste gemiddelde immunisatiedekkingspercentages heeft, is de dekking nog steeds grotendeels ongelijk verdeeld over de verschillende demografische groepen in het land en is een groot aantal ziekten nog steeds niet afgeschaft en/of met een hoge prevalentie . De Demographic and Health Survey (DHS) 2015-16 meldde dat 1 op de 4 kinderen op nationaal niveau niet volledig was gevaccineerd, en veel regio's voldeden niet aan het dekkingsdoel van 90% dat door de GVAP was vastgesteld. 4 Bovendien, hoewel de vaccinvoorraad in het land het afgelopen decennium is afgenomen, zijn er nog steeds aanzienlijke voorraadtekorten. Een effectieve toeleveringsketen van vaccins staat centraal in alle succesvolle immunisatieprogramma's. Er is daarom behoefte aan het bouwen van een duurzaam en robuust supply chain-model voor vaccins en andere immunisatieproducten. Het bevoorradingssysteem van het model moet te allen tijde alle demografische groepen kunnen bereiken en moet flexibel en veerkrachtig genoeg zijn om te reageren op noodsituaties en drastische veranderingen zoals de COVID19. Belangrijker is dat het model toepasbaar moet zijn in de lokale context. Bovendien, zoals we hebben gezien tijdens de COVID19-pandemie, moeten programma's voor de levering van vaccins een belangrijk element van openbaar onderwijs bevatten om aarzeling tegen vaccins te bestrijden.