< Terug naar vorige pagina

Project

Een semantische typologie van de tegenwoordige tijd.

Uit taalspecifiek en contrastief onderzoek blijkt dat constructies die geclassificeerd worden als grammaticale markeerders van tegenwoordige tijd dikwijls gebruikt worden voor uiteenlopende andere dingen – zoals het markeren van verleden of toekomende tijd – eerder dan voor het verwijzen naar het heden. Dit fenomeen zou een gevolg zijn van de speciale interactie tussen zulke tegenwoordige tijd constructies en specifieke aspectuele constructies die gebruikt worden om de temporele begrenzing van een situatie te specificeren, en staat bekend onder de naam "paradox van de perfectieve tegenwoordige tijd". Het huidige project heeft als doel om te onderzoeken hoe typologisch verschillende talen omspringen met deze paradox en vertrekt daarvoor vanuit een sample van vijftig genetisch en geografisch uiteenlopende talen. Enerzijds dient het project om de precieze eigenschappen van tegenwoordige tijd constructies (in interactie met aspect) te beschrijven op basis van gedetailleerd onderzoek van beschikbare bronnen, vragenlijsten en geavanceerde veldwerk methodes. Deze beschrijving biedt een uniek inzicht in de waaier van (temporele) betekenissen die door zogenaamde tegenwoordige tijd constructies kunnen worden uitgedrukt. Anderzijds heeft dit project ook analytische doeleinden, aangezien het zal onderzoeken waarom talen specifieke strategieën hanteren als gevolg van linguïstische en extralinguïstische factoren en universele patronen zal verklaren aan de hand van cognitief-functionele inzichten. Op basis van de bevindingen van deze typologische studie zal een zogenaamde connectiviteitskaart getekend kunnen worden, waarin theoretisch gefundeerde patronen van polysemie en taalverandering voor tegenwoordige tijd constructies uitgelegd worden.
Datum:1 mei 2020 →  Heden
Trefwoorden:LINGUISTIEK
Disciplines:Grammatica, Linguïstische typologie