< Terug naar vorige pagina

Project

Het overbruggen van de kloof tussen in situ en remote sensing data voor structuurbepaling in bossystemen.

In het onderzoek naar de impact van "Global Change" op bosecosystemen wordt de productiviteit bepaald door twee factoren, namelijk structuur en proces. Er is veel onderzoek gedaan naar het proces van de koolstoffluxen, maar er is een tekort aan procesgebaseerde modellen die de structuur van de biomassa in rekening brengen. Eén van de meest relevante structuurparameters voor dergelijk proces-gebaseerd onderzoek is de totale bladoppervlakte index (LAI). Voor de opmeting van in situ LAI datasets bestaat er echter geen standaardmethode, waardoor het vergelijken van verschillende studies/sites onmogelijk of niet relevant is, wat het accuraat inschatten van bosecosysteem-productiviteit op globale schaal bemoeilijkt. Grondgebaseerde metingen van LAI maken het mogelijk lokale schattingen te maken, maar de intrinsieke variabiliteit van de plantenbedekking op alle schaalniveaus van de plant tot het bioom, zijn problematisch om een geschikte LAI waarde te binden over grote gebieden gebaseerd op een aantal puntmetingen. Dit is een sterke motivatie om deze parameter te schatten mbv. remote sensing technieken, met respectievelijk informatie van de bredere ruimtlijke en temporele distributie van LAI. De doelstelling van dit onderzoek is de verfijning van structuurmetingen in bossen op verschillende schaalniveaus via schatting van biomassa met grondmetingen ter opschaling van optische remote sensing LAI producten. Het overbruggen van het 'schaalprobleem' waarbij structuurparameters die in situ worden opgemeten, kunnen gebruikt worden ter valibratie/validatie van satellietdata is nog steeds een onopgelost probleem en vandaar onderwerp van dit project.
Datum:1 okt 2009 →  31 dec 2009
Trefwoorden:Remote sensing, Forestry, Vegetation structure
Disciplines:Andere ingenieurswetenschappen en technologie