Levensonderhoud van de Marges van olie-extractie: Igbo's Creatieve Engagement met distributie en privatisering van Olie rijkdom in de Nigerdelta

De hervormingen na de oorlog tussen Nigeria en Biafra centraliseerden de inning en de verdeling van de olierijkdommen de Niger Delta. Zo werden kanalen opgezet waardoor de olierijkdom werd geprivatiseerd – afzetmogelijkheden voor de olierijkdom – zij bevoordeelden vooral de politieke machthebbers, internationale ondernemers en hun aannemers (de petro-elite). Zij die minder genieten van dit proces ontwikkelen verschillende technieken om een deel van de olierijkdom te veroveren. Kidnapping voor losgeld, het betzetten van de olie-installaties, afpersing van beschermgeld en manipulatie van bepaalde gevallen en van compensatie zijn slechts een paar voorbeelden van deze technieken. Hier kan dwang of gewapend geweld buj gebruikt worden. Er bestaan ook technieken waarbij geen dwang of gewapend geweld gebruikt worden. Deze worden bij voorkeur toegepast door de leden van het Igbo taalgebied in de Delta.

In een bepaald geval werd de opbrengst van de olierijkdom meer bepaald de compensatie voor het land dat werd onteigend voor de olie-industrie creatief gebruikt. Toen betwistingen i.v.m. het geld dat als compensatie werd betaald door Shell Petroleum Development Company (SPDC) voor de rechtbank kwamen, beslisten de inwoners van Imosoa, een van de dorpen die buj bet conflict betrokken waren, een vissersfestival te organiseren. Dit festival was open voor het publiek, daar waar het vroeger beperkt was tot de dorpelingen. Eenieder die de vaste toegangsprijs betaalde mocht hieraan deelnemen. Het veranderingseffect hiervan werd duidelijk toen het vermelde dorp iedere nieuwe versie van dit festival liet sponsoren met de bedoeling geld te verzamelen om de gerechtskosten van dit dispuut te betalen. Sinds dan is het festival veel meer dan een samenkomst van de afstammelingen en verwanten van Osoa. Het is gelinkt aan de ontdekking van het Ịkụazụ meer waar het festival plaatsvindt en elke nieuwe versie is een vernieuwing. Het kan financieel ondersteund worden zoals andere waardevolle initiatievan.

De praktijk van financiële appreciatie en ondersteuning gaat terug naar twee Igbo tradities. De eerste is de viering van een kleuter die zijn eerste tanden gekregen heeft en die bekroond wordt door de eerste openbare omroeper met een kip (ile eze). De tweede bestaat erin geld te gooien naar een spectaculaire entertainer (itu ego). Maar door het mechanisme om fondsen in te zamelen, gepopulariseerd door de Igbo bonden, een hometown-organisatie die instaat voor hulp en gemeenschapsontwikkeling, ontstaan in het midden van de twintigste eeuw, heeft de praktijk om goederen te gebruiken voor vernieuwing, waardoor ze kunen worden gelanceerd of gesponsord, ieder aspect van het Igbo socio-economisch leven beïnvloed. Het traditionele festival dat het Imosoa dorp in staat stelt een deel van de oliewinsten op te eisen, is bewijs van hoe verspreid de praktijk geworden is.

In een ander geval werd de opbrengst van de olierijkdom creatif aangewend om een autonome gemeenschap uit te bouwen. Deze gemeenschappen zijn subfederaal en zetten zich in samen met de oliemaatschappijen en de speciale nationale agentschappen in voor de ontwikkeling van olieproducerende gemeenschappen. Toen de traditionele heerser van Ebobi de huuropbrengsten die werden betaald aan de ganse gemeenschap verduisterde en politiek beïnvloedde, verenigden zich een aantal universiteitsstudenten en ouderen waar ze een gemeenschappelijke identiteit mee hadden en vormden een nieuwe autonome gemeenschap. Deze hereniging werd vergemakkelijkt door een geschiedenis van migratie en nederzettingen die vroeger besschouwd werden als symbolische waarde. Deze symbolische waarden worden nu gebruikt om toegang te krijken tot de olierijkdommen. Nu ze deel uitmaken van een nieuwe autonome gemeenschap zullen deze alsmaar toenemen.

Derhalve is het verhaal van de Niger Delta niet alleen een van de verovering van de olierijkdom door een elite of van gewapende strijd voor de olierijkdom. De betrokkenen in de Delta zetten zich af tegen de gevestigde structuren uitgewerkt door de voornaamste spelers op het gebied van de verdeling van de olierijkdommen en privatisering, zonder toevlucht te nemen tot dwang of gewapend geweld. Wetenschappers moeten oog hebben voor deze andere dimensies waarbij bet poststructurele begrip van ruimte en plaats in relationele termen kan nuttig zijn. Op die manier kunnen analisten nauwkeurig de sociale configuratie verklaren die zich ontwikkelt in de Niger Delta. Zij kunnen eveneens alternatieve manieren uitwerken voor de organisatie van de economie.