Ontwerp van generische methodologieën gebaseerd op elektronen paramagnetische resonantie voor de evaluatie van degradatieprocessen in nieuwe fullereenvrije organische zonnecellen.

De stijgende wereldwijde vraag naar energie en het gebruik van fossiele brandstoffen belast ons milieu heel sterk. Het is dan ook niet verrassend dat beleidsmakers nadrukkelijk vragen naar recycleerbare en eco-vriendelijke brandstoffen als alternatieve energiebronnen. Zonne-energie is een onuitputbare energiebron en biedt dan ook vele mogelijkheden. In principe zuden organische zonnecellen (OCs) ideaal zijn, vermits ze licht en flexibel zijn en op grote oppervlakten kunnen aangebracht worden. Hun kostprijs kan laag gehouden worden, op voorwaarde dat niet-fullereen OSCs met voldoende energie-omzettingsverhouding kunnen gevonden worden. De recente successen in synthese van niet-fullereen OSC materialen zijn veel belovend. Echter, een van de grootste problemen waar alle OSCs momenteel mee kampen is de lage stabiliteit van de cellen. Vooruitgang in OSC stabiliteit kan alleen maar bekomen worden als we de moleculaire reactiemechanismen en morfologische veranderingen die deze stabiliteit reduceren volledig in kaart kunnen brengen. Dit vraagt dan weer goede assays die deze processen kunnen evalueren. Dit project heeft als doel een systematische methodologie te ontwikkelen, gebaseerd op elektronen paramagnetische resonantie, die toelaat om OSC degradatie op een moleculair niveau te bestuderen. De assayszullen geoptimaliseerd worrden voor studies van zowel de organische basismaterialen (blends) en de corresponderende devices. De methodologie zal toegepast worden op non-fullereen OSCs, maar zal generisch zijn voor onderzoeken van andere OSCs en gerelateerde fotovoltaïsche devices.

Trefwoorden:ELEKTRONSPINRESONANTIE, ZONNECEL

Disciplines:Klassieke fysica, Elementaire deeltjesfysica en hoge-energie fysica, Andere fysica