Ontwikkeling van een nieuwe Monte Carlo generator gebaseerd op TMDs en de Parton Branching methode, en toepassing op hoge-precisie berekeningen van Z en Z-prime boson productie.

De Large Hadron Collider (LHC) laat deeltjefysici toe om te zoeken naar fysica voorbij het standaardmodel (SM). Hiertoe dienen theoretische modellen gebruikt te worden om meetbare observabelen te beschrijven. Monte Carlo (MC) generatoren zijn computationele middelen om interacties tussen deeltjes te beschrijven zoals die plaats hebben bij de LHC. Met dit project zullen modellen ontwikkeld worden voor de beschrijving van de productie van SM Z bosonen, alsook voorbij-het-SM Z' bosonen, en geïmplementeerd worden in een nieuwe MC generator. Deze generator zal gebruik maken van de recent ontwikkelde "Parton Branching" (PB) methode voor de evolutie van transvers momentum afhankelijke parton dichtheden (TMDs) en zal beschikbaar gemaakt worden als instrument voor de analyse door experimentele en fenomenogische samenwerkingsverbanden van fysici. Het TMD formalisme is uitermate geschikt voor de studie van niet-inclusieve observabelen zoals het transvers momentum en correlaties tussen deeltjes in de eindtoestand. De implementatie van de PB methode in een nieuwe MC generator is een van de grootste uitdagingen omdat verschillende componenten van de generator moeten gecombineerd worden in een consistent en correct geheel. En andere uitdaging is de berekening van verstrooiingsamplitudes voor de productie van Z en Z' bosonen gebruik makend van benchmark modellen. Dankzij de implementatie van deze matrix elementen in een generator gebaseerd op TMDs en de PB methode zullen hoge-precisie berekeningen mogelijk worden die zullen bijdragen tot een meer gedetailleerde zoektocht naar fysica voorbij het standaardmodel.

Trefwoorden:LARGE HADRON COLLIDER (LHC), ELEMENTAIRE DEELTJES, HADRONEN, KWANTUMCHROMODYNAMIEK

Disciplines:Hoge-energiefysica, Fenomenologische deeltjesfysica, Theoretische deeltjesfysica