< Terug naar vorige pagina

Project

Rol van componenten van het corticostriatale systeem in responsflexibiliteit, sturing van aangeleerd gedrag en neurocognitieve deficits.

Het corticostriatale systeem wordt gesuggereerd een belangrijke rol te spelen in cognitieve functies, maar zijn specifieke rol in ruimtelijke cognitie is bijna nog niet onderzocht. Verschillende neurologische en psychiatrische ziektebeelden, zoals de ziekte van Parkinson en schizofrenie, zijn gerelateerd aan (cortico)striatale disfuncties. Naast motor stoornissen en psychotische episodes, gaan deze stoornissen eveneens gepaard met cognitieve problemen die zich al vroeg in het verloop van de ziekte manifesteren. De beschikbare medicatie werkt niet doelgericht voor de behandeling van deze cognitieve deficits waardoor deze chronisch aanwezig blijven en bijdragen tot zwakke functionele uitkomsten van deze patiënten.

Het belangrijkste doel van dit proefschrift was om de rol van het corticostriatale systeem te bestuderen in relatie tot ruimtelijk-cognitieve functies en gedragsmatige flexibiliteit. We rapporteerden een differentiële en tijdsgebonden betrokkenheid van dorsomediaal (DMS) en dorsolateraal striatum (DLS) in ruimtelijke cognitie. DMS, maar niet DLS, was belangrijk voor het verwerven van ruimtelijke informatie en de ontwikkeling van ruimtelijke zoekstrategieën tijdens vroege leerfasen. Eveneens toonden onze data ook DMS-betrokkenheid tijdens het verdere verloop van het leerproces en wanneer aanpassingen in navigatie vereist waren. Deze resultaten suggereren een rol voor DMS tijdens ruimtelijke navigatie, wanneer contextuele informatie verzameld en gebruikt moet worden om ruimtelijke zoekstrategieën te ontwikkelen, en wanneer gedrag nog flexibel is. DMS ontvangt directe input van de anterieur cingulate cortex (aCC), en zowel Arc expressiepatronen als aCC/DMS-disruptielaesies toonden aan dat aCC/DMS-connectiviteit gedrag controleert tijdens vroege leerfasen.

In het algemeen identificeerden onze experimenten DMS en aCC/DMS-connectiviteit als centrale anatomische onderdelen voor respons flexibiliteit en ruimtelijk leren. Deze bevindingen zijn gerelateerd aan cognitieve symptomen van verschillende ziektebeelden met corticostriatale (dis)functies, en kunnen bijdragen tot de ontwikkeling van mogelijke behandelingen van deze verwoestende stoornissen.

 

Datum:1 jan 2012 →  22 jan 2016
Trefwoorden:Corticostriatal system, Mousemodels, Schizophrenia, Striatum, Behavioral testing
Disciplines:Neurowetenschappen, Biologische en fysiologische psychologie, Cognitieve wetenschappen en intelligente systemen, Ontwikkelingspsychologie en veroudering, Algemene psychologie, Andere psychologie en cognitieve wetenschappen
Project type:PhD project