< Terug naar vorige pagina

Project

Sampling als repetitief paradigma? Een cultuurtheoretische en analytische studie van de sampler-composities (1988-2001) van Steve Reich.

Dit onderzoek beoogt de recentste inzichten rond minimal music die naar voor zijn geschoven vanuit de cultural theory te koppelen aan een muziekanalytische studie van de vier sampler-composities van Steve Reich. Deze werken vormen een belangrijke case study binnen het postminimalisme de minder strikte stijl die zich na 1976 uit de strenge minimal music heeft ontwikkeld. Centraal staat het probleem van repetitiviteit binnen minimalistische en postminimalistische modellen van muzikale narrativiteit. Reichs samplercomposities zijn immers nauw verbonden met twee invloeden die repetitiviteit als structureel paradigma naar voor schuiven: minimal music en het gebruik van sampling in elektronische muziek. Maar tegelijk zijn het typische postminimalistische werken in de zin dat systematische repetitiviteit erin juist aan belang heeft verloren. Deze paradoxale combinatie van repetitieve en niet-repetitieve principes heeft implicaties voor de muzikale narrativiteit en biedt relevante inzichten in de compositietechnische en esthetische kenmerken van minimalisme en postminimalisme én hun cultuurtheoretische inbedding. Dit project onderzoekt de relatie van Reichs sampling-techniek met minimalistische en postminimalistische esthetieken, analyseert zijn gebruik van sampling, gaat na hoe deze compositietechnieken zich verhouden tot cultuur-theoretische topics als narrativiteit, temporaliteit, cultureel geheugen of intertextualiteit en situeert de eigenschappen van Reichs documentair muziektheater binnen de recente evoluties in het muziektheater.
Datum:1 okt 2009 →  30 sep 2012
Trefwoorden:Musicology, Cultural theory, Narrativity, Minimal music, Sampling, Music a analysis, Steve Reich, Postminimalism
Disciplines:Kunststudies en -wetenschappen