Transversale golven in gesimuleerde coronale lussen: hun potentieel in coronale verhitting en seismologie

Golven blijken alomtegenwoordig te zijn in de zonne-atmosfeer. Ze kunnen een grote hoeveelheid energie dragen en kunnen een belangrijke rol spelen bij coronale verwarming. Het onderzoek naar golven biedt ons niet alleen een manier om het probleem van de coronale verwarming te benaderen, maar ook een hulpmiddel om fysieke parameters te diagnosticeren die in de praktijk niet gemakkelijk te meten zijn. Dit project zal zich richten op het potentieel van oscillaties zowel bij het verwarmen van de zonnecorona als bij het indirect afleiden van de atmosferische parameters, in het kader van magnetohydrodynamica (MHD).

We hebben de oscillaties in een magnetische cilinder met verschillende voetpuntdrivers, namelijk een knikbesturing, een Alfven-driver en een combinatie van beide, overwogen en hebben vastgesteld dat de lus met een gemengde footpoint-driver efficiënter is in de verspreiding van golfenergie. Onze voorwaartse modellen geven aan dat noch Alfven-oscillaties of de gegenereerde fijne structuren adequaat kunnen worden opgelost gezien de ruimtelijke resolutie van beschikbare instrumenten. Dit betekent dat, hoewel moeilijk te meten in dit stadium, Alfven-oscillaties als gevolg van voetbewegingsbewegingen waarschijnlijk aanwezig zijn in coronale lussen. En wanneer Alfven-oscillaties samen met knikoscillaties bestaan, wordt verbeterde verwarming verwacht in vergelijking met de gevallen waarin alleen een individueel type stuurprogramma's aanwezig is. Daarna gingen we nog een stap verder om erachter te komen dat de meeraderige coronale lus efficiënter is bij het starten van het dissipatieproces. Bovendien komt het temperatuurprofiel in de meerstrengige lus overeen met de eerdere voorspellingen en waarnemingen. Daarom moet de multistrandedness van lussen ook worden overwogen in studies op basis van golfverwarmingsmechanismen, gezien onze resultaten en de waarnemingen dat de coronale lussen multistranded moeten zijn.

We onderzochten ook dwarse oscillaties in magnetische cilinders met elliptische dwarsdoorsneden, gemotiveerd door recente waarnemingen. Gezien het ontbreken van rotatiesymmetrie van de beschouwde evenwichten, maken we onderscheid tussen twee onafhankelijke polarisaties, een in de richting van de hoofdas en de andere langs de kleine. Beide soorten modi ondergaan een Gaussisch dempingsprofiel en vervolgens een exponentieel profiel, voor lussen met zowel cirkelvormige doorsneden als elliptische doorsneden. Op basis van een dergelijke eigenschap kan een nieuw seismologisch schema worden voorgesteld om de parameters in typische actieve regiolussen af te leiden.