Vergelijking van reconstructieve chirurgie versus geen chirurgie, additioneel aan de standaard decongestieve lymfatische therapie ter behandeling van lymfoedeem: een pragmatische en multicentrische gerandomiseerde gecontroleerde studie

Lymfoedeem is een chronische en vaak invaliderende aandoening die wordt veroorzaakt door een insufficiëntie van het lymfestelsel. Het veroorzaakt een zwelling van de aangetaste arm of been en een verhoogd risico op infectie. Lymfoedeem kan primair (aangeboren) of secundair (verworven) zijn.

Lymfoedeem is zeer belastend voor de patiënt en kan een negatieve impact hebben op diens geestelijke gezondheid (bv. gevoelens van ontmoediging en stress). Bovendien veroorzaakt de zwelling van arm of been fysieke problemen (pijn, zwaar gevoel, krachtverlies) en functionele beperkingen bij de huishoudelijke taken, mobiliteit of sociale activiteiten. Al deze problemen hebben een negatieve invloed op de levenskwaliteit en op het vermogen om te werken.

De eerste behandelkeuze voor lymfoedeem is een conservatieve behandeling die bestaat uit een combinatie van huidverzorging, compressietherapie (meerlagige windeling en compressiekousen), lymfedrainage en oefentherapie.

Reconstructieve chirurgie is een andere, vaak gegeven behandeling. Het bestaat uit het creëren van lymfo-veneuze anastomosen en uit het transplanteren van lymfeklieren. Door het (gedeeltelijk) herstellen van het lymfetransport heeft reconstructieve chirurgie mogelijk een bijkomend effect op de omvang van het lymfoedeem en zal het mogelijk ervoor zorgen dat patiënten minder uren per dag hun compressiekous moeten dragen. Op zijn beurt zal dit de functionele toestand en de levenskwaliteit van de patiënt verbeteren.

Momenteel ontbreekt wetenschappelijk bewijs ten gunste van reconstructieve chirurgie voor de behandeling van lymfoedeem. Het doel van deze klinische studie is om de meerwaarde ervan te onderzoeken, in combinatie met een conservatieve behandeling.