< Back to previous page
Publication
Psychotische symptomen bij een ontregelde insulineafhankelijke diabetes mellitus: gedwongen opname vermijdbaar?
Journal Contribution - Journal Article
De ziektegeschiedenis van een 64-jarige man met psychotische symptomen in het kader van ontregelde diabetes mellitus type 2 (DM2) met delier kenmerken wordt besproken. Omdat aanvankelijk de psychotische
symptomen op de voorgrond stonden, werd de patiënt op de psychiatrische afdeling opgenomen. Na verdere ontregeling van de glykemie werd hij verplaatst naar de afdeling diabetologie. Vanwege de psychose, het weigeren van een behandeling en agressief gedrag naar de liaisonpsychiater toe waren beschermende maatregelen nodig.
De correlatie tussen ontregelde diabetes mellitus (DM), psychotische symptomen en een delier komt aan bod, evenals de ethische implicaties van het aanvragen van een beschermende maatregel bij een kortdurende geestesstoornis met een risico voor de eigen of andermans integriteit. Vanuit de verkregen inzichten pleit men bij een dergelijke casus met een complexe somatische en psychiatrische pathologie voor een multidisciplinaire benadering wat betreft zowel de diagnostiek, de behandeling als het opnametraject.
Psychotic symptoms in dysregulated insulin-dependent diabetes mellitus: could coercive hospitalisation have been avoided?
This case report describes the medical history of a 64-year-old man brought to the emergency department in a combined psychotic and delirious state due to dysregulated diabetes mellitus (DM). Because of the prominent psychotic symptoms, he was hospitalised in the psychiatric ward.
Compliance was compromised as the patient, being under satanic influence, had delusional thoughts of the psychiatric staff. His blood sugar dysregulated further and the patient needed to be transferred to the diabetology department, where he showed good compliance. His blood sugar was regulated and the patient could leave the diabetology department, although the psychotic
symptoms persisted. Retransfer to the psychiatric ward was suggested. Because of aggressive acting-out, coercive hospitalisation was proposed. He was transferred to another hospital for a second psychiatric expertise, where he agreed with the proposed antipsychotic treatment and a
psychiatric hospitalisation. Consequentially, a coercive hospitalisation was no longer indicated. One day later, he was discharged and the psychotic symptoms resolved shortly after.
The correlation between psychosis and dysregulated DM is discussed and the demand for coercive measures re-examined. If the symptoms had been considered as part of an integrated health problem, allowing the patient to continue his stay on the diabetology department, the demand for coercive measures could have been avoided.
symptomen op de voorgrond stonden, werd de patiënt op de psychiatrische afdeling opgenomen. Na verdere ontregeling van de glykemie werd hij verplaatst naar de afdeling diabetologie. Vanwege de psychose, het weigeren van een behandeling en agressief gedrag naar de liaisonpsychiater toe waren beschermende maatregelen nodig.
De correlatie tussen ontregelde diabetes mellitus (DM), psychotische symptomen en een delier komt aan bod, evenals de ethische implicaties van het aanvragen van een beschermende maatregel bij een kortdurende geestesstoornis met een risico voor de eigen of andermans integriteit. Vanuit de verkregen inzichten pleit men bij een dergelijke casus met een complexe somatische en psychiatrische pathologie voor een multidisciplinaire benadering wat betreft zowel de diagnostiek, de behandeling als het opnametraject.
Psychotic symptoms in dysregulated insulin-dependent diabetes mellitus: could coercive hospitalisation have been avoided?
This case report describes the medical history of a 64-year-old man brought to the emergency department in a combined psychotic and delirious state due to dysregulated diabetes mellitus (DM). Because of the prominent psychotic symptoms, he was hospitalised in the psychiatric ward.
Compliance was compromised as the patient, being under satanic influence, had delusional thoughts of the psychiatric staff. His blood sugar dysregulated further and the patient needed to be transferred to the diabetology department, where he showed good compliance. His blood sugar was regulated and the patient could leave the diabetology department, although the psychotic
symptoms persisted. Retransfer to the psychiatric ward was suggested. Because of aggressive acting-out, coercive hospitalisation was proposed. He was transferred to another hospital for a second psychiatric expertise, where he agreed with the proposed antipsychotic treatment and a
psychiatric hospitalisation. Consequentially, a coercive hospitalisation was no longer indicated. One day later, he was discharged and the psychotic symptoms resolved shortly after.
The correlation between psychosis and dysregulated DM is discussed and the demand for coercive measures re-examined. If the symptoms had been considered as part of an integrated health problem, allowing the patient to continue his stay on the diabetology department, the demand for coercive measures could have been avoided.
Journal: Tijdschr Geneesk
ISSN: 0371-683X
Issue: 7
Volume: 78
Publication year:2022
Accessibility:Closed