Vlaamse en Nederlandse pleegzorgers over een breuk van de pleegzorgplaatsing : ‘verlost, maar verloren’

Abstract:Vandaag kampen we niet alleen met een (inter)nationaal tekort aan pleeggezinnen, we stellen ook vast dat het in Nederland en Vlaanderen geen uitzondering is dat pleegzorgplaatsingen omwille van negatieve redenen ongepland en vroegtijdig worden beëindigd, of anders gezegd eindigen in een ‘breuk’. Hoewel we al inzicht hebben in de voorspellers, beschermende factoren en de gevolgen van die breuken, hebben we nog beperkte kennis over hoe pleegzorgers het volledige proces van zo’n breuk ervaren. Om die vraag te beantwoorden, werden semigestructureerde diepte-interviews met (voormalig) pleeggezinnen (N = 8) thematisch geanalyseerd. De resultaten laten zien dat de kiem van een breuk al wordt gelegd vlak voor (of bij) het begin van de plaatsing en dat die breuk doorsijpelt tot (lang) na de definitieve beëindiging en verhuis van het kind. De vijf hoofdthema’s: 1) mijn gezin, een gezin of geen gezin?, 2) gezinnen onder druk, 3) niet over één nacht ijs, 4) verlost, maar verloren, en 5) de koek is op, geven een overzicht van welke noden, spanningen, twijfels en draag – en wilskracht pleegzorgers ervaren op de verschillende momenten in dat proces. In de discussie gaan we dieper in op de rol en de positie van breuken binnen pleegzorgtrajecten en de (na)zorg voor (voormalig) pleegzorgers.

Publication year:2024

Accessibility:Open