Door parelmoer geïnspireerde synthese en modificatie van vulstoffen voor beter presterende polymeercomposieten

Lichtere, beter presterende en duurzamere materialen zijn een belangrijke marktbehoefte in dit tijdperk. De natuur biedt een geweldige inspiratiebron om dergelijke materialen te ontwikkelen, aangezien veel natuurlijke systemen buitengewone eigenschappen, kenmerken of uiterlijke kenmerken hebben, zoals uitstekende mechanische sterkte en/of taaiheid, zelfreinigend, zelfherstellend, enz. Parelmoer, dat de binnenste laag van schelpen vormt , is zo'n inspiratiebron met zijn biomineralisatie, structuur en versterkingsmechanisme. Hoewel parelmoer voor 95% uit bros anorganisch mineraal (CaCO3) bestaat, heeft het een taaiheid die ongeveer 3000 keer hoger is dan die van CaCO3 dankzij de bakstenen en mortelstructuur met organisch polymeer (5%). Onlangs zijn op parelmoer geïnspireerde kristallen, vezels, films en bulkcomposieten ontwikkeld. Vanwege de complexe structuur van parelmoer vereist de ontwikkeling van parelmoerachtige bulkcomposieten echter gecompliceerde productieprocessen. Daarom worden in dit onderzoek op parelmoer geïnspireerde synthese en modificaties van vulstoffen onderzocht.