De terugkeer van de signatuur: contextualisering van het centrale concept van de methodologie van Giorgio Agamben

Dit onderzoeksvoorstel heeft tot doel een verslag te geven van wat ik ‘de terugkeer van de signatuur’ noem in de continentale filosofie van de afgelopen decennia. Handtekening, een sleutelconcept in het denken van vóór de Verlichting, bleef tot voor kort een zeer marginaal concept, toen het de aandacht begon te trekken van critici van het structuralisme. Dit project heeft tot doel een verslag te geven van hoe dit marginale concept is teruggekeerd naar het continentale denken, aangezien dit concept nooit op zichzelf is bestudeerd. Het onderzoek dat de auteur voorstelt heeft tot doel het werk van zeer verschillende auteurs te bestuderen, zoals Benjamin, Scholem, Foucault, Derrida, Barthes, Agamben en Melandri. Dit onderzoeksvoorstel behandelt drie verschillende tradities binnen de continentale filosofie, namelijk het Duits-Joodse denken, het Italiaanse denken en het Franse poststructuralisme, en heeft tot doel deze verschillende tradities in dialoog te brengen, aangezien ze alle drie betrokken waren bij de terugkeer van de signatuur als een filosofisch concept. Het beoogt ook een meer beperkte kwestie op te lossen die verband houdt met de receptie van Agambens filosofische project, waarbij het concept van de signatuur, dat centraal staat, meestal wordt weggelaten.