Microglia en Synaptische Plasticiteit: Blootleggen van Mechanismen in Winterslaap voor het Bestrijden van Neurodegeneratie

Dementie, wereldwijd de zevende doodsoorzaak, groeit door vergrijzing, bevolkingsgroei en gebrek aan therapieën. Alzheimer en gerelateerde neurodegeneratieve dementies, bekend als 'tauopathieën', kenmerken zich door ophopingen van hypergefosforyleerd Tau eiwit en synaptische disfunctie, wat sterk correleert met cognitieve achteruitgang. Opvallend vertonen dieren in een winterslaap sterke gelijkenissen met tauopathiën en Alzheimer. Torpor, de inactieve staat in winterslaap, induceert Tau-hyperfosforylering en synapsverlies op gelijkaardige manier als in Alzheimer. Echter, in tegenstelling tot ziekte, worden deze processen omgedraaid bij het ontwaken uit torpor. Tau wordt gedefosforyleerd en synapsen hersteld. Gezien de parallellen tussen hibernatie en tauopathiën, wordt verondersteld dat gemeenschappelijke processen synaptische remodellering aansturen. Daarom onderzoekt dit project gedeelde synaptische remodelleringsmechanismen tussen hibernatie en tauopathie. We zullen gemeenschappelijke mechanismen verhelderen die synaptische degeneratie aansturen, terwijl we hibernatie-specifieke mechanismen voor synaptisch herstel identificeren. Door de interactomen van hippocampale synaptosomen in verschillende hibernatiestadia te profileren, zullen we protein-protein interacties bloot te leggen die betrokken zijn bij synapsverlies en regeneratie. Vervolgens zullen we de conservering van deze interacties beoordelen door ze te screenen in verschillende tauopathiemodellen.