Effect van lichaamsbeweging op hersenfunctie en -structuur bij diabetes (SAINT-project)

Diabetes type 2 (T2DM) komt steeds vaker voor en treft momenteel ongeveer 12% van de wereldbevolking. Naast cardiovasculaire problemen heeft T2DM aanzienlijke gevolgen voor de hersenfunctie en -structuur. Ongeveer 45% van de T2DM-patiënten heeft last van milde cognitieve stoornissen en er is een sterk verband tussen T2DM en de ontwikkeling van dementie. Studies hebben ongunstige veranderingen in de hersenen aangetoond bij T2DM patiënten, waaronder een verminderd grijze stof volume en veranderde hersenactiviteit, evenals veranderingen in de doorlaatbaarheid van de bloed-hersenbarrière. Omgekeerd worden hogere niveaus van lichamelijke activiteit (PA) in verband gebracht met een verbeterde cognitieve functie bij T2DM-patiënten. Lichaamsbeweging kan de gezondheid van de hersenen positief beïnvloeden, wat leidt tot grotere hersenvolumes in dementiegevoelige gebieden en een verhoogde taakgerelateerde hersenactiviteit. Het blijft echter onduidelijk welk type lichaamsbeweging - intensiteit, duur of volume - het grootste beschermende effect heeft op de integriteit van de hersenen, met name bij mensen met T2DM.