Omsloten Verwildering - ontregelende patronen: gender, ecologie en seksualiteit in representatie en affect.

Dit artistieke onderzoek richt zich op de rol van visuele patronen van ‘omsluiting’ en hoe deze het maatschappelijke denken over vrouwelijkheid, natuur en het lichaam vormgeven. Centraal staat de nalatenschap van de hortus conclusus (de omsloten tuin), een motief geworteld in de laatmiddeleeuwse West-Europese beeldcultuur. Het project vertrekt vanuit de aanname dat deze metafoor vandaag voortleeft in vormen van sociale normering, ecologische uitputting en gendergerelateerd geweld. Vanuit een interdisciplinair perspectief en met de notie van ‘verwildering’ als leidraad, wordt de omsloten tuin hernomen als een ruimte voor polyfone narratieven en verzet. Textiel, met zijn beladen geschiedenis en intrinsiek vitale karakter, fungeert daarbij als medium bij uitstek om patronen van onderdrukking te bevragen, verborgen geschiedenissen bloot te leggen en relaties met meer-dan-menselijke actoren opnieuw te verbeelden. Door historische analyse, ecofeministische theorie en artistiek-curatoriële praktijken te verweven, onderzoekt het project hoe verwildering – als strategie van ontregeling – ruimte kan scheppen voor meerstemmigheid en fluïditeit. Nu controlemechanismen opnieuw diepe sporen trekken in zowel sociale als ecologische lichamen, beoogt het via verwildering en textiel alternatieve manieren van zien, voelen en verbinden te activeren, buiten het gesloten raster van het normatieve beeld.