Een historisch bewuste natuurwet: De openbaringstheologie integreren als antwoord op postmoderne kritiek

Deze studie onderzoekt het conflict tussen postmoderne kritiek op de universele moraal en de natuurwetstheorie en stelt een historisch bewust natuurrecht voor als antwoord op postmoderne uitdagingen. Het bekritiseert het traditionele natuurrecht en benadrukt de beperkingen ervan bij het aanpakken van postmoderne zorgen over meesterlijke verhalen. Om dit te verhelpen, geeft de studie een nieuwe invulling aan de natuurrechtelijke benadering door historiciteit, particulariteit en relationaliteit te integreren, waardoor een zinvol engagement met postmoderne perspectieven mogelijk wordt. Deze nieuwe benadering wordt vervolgens theologisch gegrond in het concept van progressieve openbaring, waardoor de legitimiteit ervan binnen geloofstradities wordt gewaarborgd. Om dit raamwerk in de concrete werkelijkheid te verankeren, maakt de studie ten slotte gebruik van een casestudy-analyse van de opvang van vluchtelingen in Mizoram, India, waar lokale culturele verhalen van invloed zijn op ethische standpunten die in strijd lijken te zijn met wat men als universele morele principes zou kunnen beschouwen. Door de dialoog tussen natuurwetethiek en postmodern denken te stimuleren, bevordert het onderzoek een genuanceerde benadering van hedendaagse morele uitdagingen.