< Terug naar vorige pagina

Publicatie

Klare taal?: Een onderzoek naar het communiceren over geweldsrisico’s.

Tijdschriftbijdrage - Tijdschriftartikel

Korte inhoud:ACHTERGROND: Binnen de rechtspraak en het justitiële en het forensische werkveld spelen risicotaxaties een belangrijke rol. De betrouwbaarheid en validiteit van veelgebruikte risicotaxatie-instrumenten zijn goed onderzocht. Betrekkelijk weinig is er echter bekend over hoe de uitkomsten van risicotaxaties door besluitvormers worden begrepen en of de manier van communiceren hierover invloed heeft op de navolgende risico-inschatting en besluitvorming. DOEL: Deze studie beoogt bij te dragen aan het opbouwen van kennis over risicocommunicatie voor de Nederlandse forensische en justitiële praktijk. METHODE: Met een vignetstudie werd in een groep van honderd pro Justitia rapporteurs onderzocht hoe de wijze waarop over geweldsrisico’s wordt gecommuniceerd van invloed is op de inschatting van recidiverisico’s en op besluitvorming. Daarnaast werd onderzocht hoe verschillende communicatie formats worden gewaardeerd in termen van duidelijkheid, bruikbaarheid en bewijskracht. De in Nederland meest gebruikte (combinaties van) risicocommunicatie formats werden vergeleken, namelijk 1) categoriale communicatie (laag – matig – hoog), 2) numerieke communicatie (percentages), 3) gecombineerde communicatie (categoriaal + numeriek), en 4) categoriale communicatie met een toegevoegd beschrijvend risicoscenario. RESULTATEN: De studie toonde dat de wijze van communiceren over de uitkomst van een risicotaxatie wel invloed had op de inschatting van de kans op (gewelds)recidive, maar niet op de besluitvorming. Verder werd gevonden dat formats waarin de uitkomst meervoudig werd aangeboden positiever werden gewaardeerd dan formats waarin de uitkomst enkelvoudig (categoriaal of numeriek) werd gecommuniceerd. Ten slotte liet de studie zien dat deelnemers nogal eens afweken van de informatie die hen was verstrekt, wanneer gevraagd werd naar een vrije inschatting van de kans op recidive in percentages of in een categoriaal oordeel. CONCLUSIE: Afhankelijk van de wijze van communiceren over de uitkomst van een risicotaxatie kunnen er verschillen in interpretatie optreden bij de ontvangers van deze taxaties. Het verdient aanbeveling consequenties hiervan nader te onderzoeken, alsmede in onderzoek en in de praktijk meer aandacht te hebben voor risicocommunicatie.
Gepubliceerd in: Tijdschrift voor forensische psychiatrie en psychologie
ISSN: 2950-4449
Issue: 1
Volume: 1
Pagina's: 53-72
Jaar van publicatie:2023
Trefwoorden:risk assessment, risk communication, violence
Toegankelijkheid:Open
Reviewstatus:Peerreview