Huizen zonder papieren: Het in kaart brengen van de zelfgeorganiseerde woonpraktijken van migranten zonder papieren in Brussel als een daad van burgerschap.

Door hun gebrek aan papieren hebben irreguliere migranten geen geschikte huisvestingsmogelijkheden. Ondanks en als reactie op de uitsluiting van formeel burgerschap vormen irreguliere migranten collectieven leegstaande gebouwen in Brussel om tot woningen. Hiermee claimen de collectieven toegang tot huisvesting en andere rechten, terwijl ze tegelijkertijd burgerschap eisen. Hierdoor vormen de kraakpanden cruciale plekken van waaruit stedelijk burgerschap en zelfgeorganiseerde huisvesting begrepen kunnen worden, en dit binnen een noordelijke stedelijke context die de opvang van migranten vooral in verband brengt met onzekerheid en onveiligheid. Hoewel onderzoekers de impact van hun rechteloosheid hebben onderzocht, blijven hun feitelijke ruimtelijke praktijken fundamenteel onderbelicht. Daarom zal deze studie de alternatieve huisvestingsoplossingen van de collectieven onderzoeken. De interacties tussen kraakpraktijken en het architecturale domein van de stad, inclusief interacties met diverse stedelijke stakeholders zullen in kaart worden gebracht. Door Southern Urbanism toe te passen als theoretische lens en kritische cartografie te testen als analytisch instrument voor kraakpraktijken, streeft dit actieonderzoek naar het herdefiniëren van irreguliere migratie als een drijvende kracht achter stedenbouw. Hierbij zullen conventionele paradigma's in architectuur en stedenbouw, en het hardnekkige Noord-Zuid onderscheid in de stedelijke theorie worden uitgedaagd.

Trefwoorden:undocumented migration, urban squatting movement, critical cartography

Disciplines:Urbanisme en regionale planning, Architectuur niet elders geclassificeerd

Project type:PhD project