Immunotherapie op basis van hergebruikte medicijnen in de strijd tegen eierstokkanker

Eierstokkanker treft jaarlijks 800 vrouwen in België en 324.000 vrouwen wereldwijd. Het is de achtste belangrijkste doodsoorzaak door kanker bij vrouwen en de meest dodelijke gynaecologische kanker wereldwijd. Immunotherapie, hoewel een revolutie in bijvoorbeeld de behandeling van huid- en longkanker, levert niet dezelfde resultaten op voor eierstokkanker. Als we echter kijken naar het gedrag van eierstokkanker, lijkt het erop dat deze kanker zeer complex is en verschilt van bijvoorbeeld huidkanker. Overweldigende aangeboren immunosuppressie is in verband gebracht met kankerprogressie en wordt niet aangepakt in de huidige immunotherapie-ontwerpen. We hebben daarom een plan bedacht om eierstokkanker aan te pakken op plaatsen waar het immuunsysteem is verstoord. Bewijs hiervoor is in de loop der jaren verzameld in het Coosemans-lab, bijvoorbeeld aangestuurd door de steun van Kom Op Tegen Kanker. Muizen met eierstokkanker overleven langer en ontwikkelen minder snel ascites als we deze aangeboren immunosuppressie manipuleren, meer specifiek gericht op de manipulatie van MDSC (myeloïde suppressorcellen). De behandelingen die we hiervoor gebruiken, zijn medicijnen die al bestaan, maar die eigenlijk gebruikt en ontworpen zijn voor de behandeling van andere ziekten (hergebruik van medicijnen). In dit project willen we dit plan verder verfijnen, zodat de behandelingen veilig aan patiënten kunnen worden toegediend in de juiste volgorde, combinatie en dosering. Ik doe dit in samenwerking met een behandelend arts voor eierstokkanker en een farmacoloog, zodat de overgang naar patiënten correct kan verlopen.