Biomechanische veranderingen in articulatie van de kaakgewricht door veroudering

Ouderdomsverwante verdunning van articulair kraakbeen is bedoeld om de gevoeligheid voor artrose te verhogen
veranderingen in de temporomandibulaire gewricht. Het huidige project zal de hypothese testen dat dit proces is
veroorzaakt door verhoogde verstikking van het kraakbeen. Deze verstikking wordt geacht te verminderen
van de mogelijkheden voor metabolische activiteit van de chondrocyten in de laag nabij het subchondrale bot,
gevolgd door een daaropvolgende verkalking van dit gebied. Deze hypothese wordt getest (i) door te voorspellen
convectie van opgeloste stoffen (vereist voor metabolisme van de chondrocyten) in de kraakbeenstructuren van
de menselijke kaakgewricht tijdens gewone oefening met behulp van biomechanische modellering, (ii) door experimentele
analyse van de voortplanting van opgeloste stoffen in de kraakbeenstructuren van de kaakgewricht in reactie op
compressieve of schuifdeformaties, en (iii) door kwantificering van de structurele en mechanische
veranderingen in veroudering subchondraal bot. Bijgevolg experimentele testen van het milieu van
chondrocyten die relevant zijn voor het onderhoud van kraakbeen, worden gecombineerd met biomechanische modellering aan
biomechanische gevolgen van veroudering voor gezamenlijk onderhoud voorspellen tijdens het normale laden.