Forensic DNA databases as data sources for criminological research

In criminologisch onderzoek wordt weinig gebruik gemaakt van DNA-databanken. Bovendien wordt de validiteit van DNA-databanken als databron nauwelijks onderzocht. Het huidige proefschrift beoogt deze lacune op te vullen. Daartoe werden de specifieke zwakte en sterkte van DNA-databanken als bron voor criminologisch onderzoek (kwantitatief) bestudeerd. DNA-sporenprofielen aangetroffen op plaatsen delict kunnen (nog) niet gearresteerde daders onderscheiden en hun DNA-profielen kunnen gekoppeld worden aan meerdere plaatsen delict of mededaders. Dit maakt het mogelijk om het veelplegen en mededaderschap van ongekende daders te bestuderen, wat onmogelijk is met data uit politiedatabanken. Aangezien slechts een deel van alle geregistreerde misdrijven wordt opgeslagen in de DNA-databank, is de selectiviteit van de DNA-databank een potentieel nadeel. Dit proefschrift toont aan dat een DNA-databank een waardevolle bron is voor criminologisch onderzoek indien rekening gehouden wordt met de selectiviteit ervan. Het proefschrift toont immers aan dat de generaliseerbaarheid en toepasbaarheid van onderzoeksresultaten die enkel gebaseerd zijn op gekende daders uit politiedatabanken beperkt zijn.

Toegankelijkheid:Open