De Europese Unie : een beweging naar leiderschap in mondiaal cultureel erfgoedbeheer en beleidsvorming ?

De EU heeft 2018 uitgeroepen tot het 'Europees Jaar van het cultureel erfgoed'. Veel programma's en initiatieven werden uitgevoerd in samenwerking met UNESCO. Wat de UNESCO betreft, is de EU geen staat die in aanmerking komt voor lidmaatschap. Daarom moeten de EU-lidstaten een gemeenschappelijk standpunt innemen, wil de EU enige impact hebben binnen UNESCO. Een belangrijke belemmering voor de EU om enig succes te boeken op het gebied van cultureel erfgoed - ook binnen de UNESCO en daarbuiten - is dat de Europese Unie en haar lidstaten, schijnbaar paradoxaal genoeg, geen gemeenschappelijk standpunt hebben over het cultureel erfgoedbeleid. Dit is een groot probleem, want het doet elke mogelijke inspanning van de EU teniet om in te spelen op haar wensen om wereldwijd cultureel erfgoed te verdedigen. Vanuit juridisch oogpunt is de reden hiervoor dat het Verdrag van Lissabon de EU niet de bevoegdheden verleent om te handelen op het gebied van cultuur en cultuurbeleid binnen de lidstaten, en de bevoegdheid om binnen UNESCO alleen te handelen. Een tweede probleem – de Europese koloniale erfenis. Elke poging van de EU om wereldwijd toonaangevend te zijn op cultureel erfgoed wordt gehinderd door de recente geschiedenis van het kolonialisme. Dit doctoraat onderzoek heeft tot doel een innovatieve oplossing voor deze problemen te vinden, met toepassingen die haalbaar en praktisch zijn voor beleidsmakers, en waarmee de EU een wereldwijd baken voor cultureel erfgoed kan worden.