Polaronische effecten in superfluïde Fermi gassen.

Wanneer een deeltje in een medium van andere kwantumdeeltjes wordt geplaatst, zal de interactie met het medium leiden tot nieuwe effectieve eigenschappen voor dit deeltje. Dit werd systematisch onderzocht voor elektronen in een ionair or polair rooster. Het elektron, samen met de roostervervorming die het induceert, wordt een nieuw, zwaarder, samengesteld deeltje, het "polaron". Dit "polaron-effect" blijkt alomtegenwoordig te zijn in fysische systemen. De meest recente realisatie ervan bestaat uit onzuiverheidsatomen geplaatst in een quantum gas afgekoeld tot op nanokelvin temperaturen, waar het gas een superfluïdum wordt, een aggregatietoestand gekarakteriseerd door wrijvingsloze stroming. Deze verwezenlijking van het polaron is bijzonder nuttig omdat kwantumgassen experimenteel zeer precies gemanipuleerd kunnen worden, waardoor polaronen in regimes kunnen worden onderzocht die tot nu toe niet toegankelijk waren en waar veeldeeltjestheoriën met ongekende precisie kunnen getest worden. Hiervoor zijn superfluïde Fermi gassen nog veelbelovender dan Bose gassen, want ze vertonen een veel rijker spectrum aan aanpasbare elementaire excitaties die gekoppeld kunnen worden aan het onzuiverheidsatoom. In dit project onderzoeken we in detail het polaron-effect in superfluïde Fermi gassen. Dit zal niet enkel leiden tot een beter begrip van polaronen, maar ook tot nieuwe inzichten inzake de vorming van superfluide Cooper paren van fermionische atomen.

Trefwoorden:FEMI GASSEN, POLARON EFFECTEN

Disciplines:Gedegenereerde kwantumgassen en atoomoptica