Het aanpakken van sociaal isolement en juridische kwetsbaarheid: Een geïntegreerd kader voor de sociaal psychologische aanpassing van ontheemde migranten

Toenemende aantallen asielaanvragen van ontheemde personen met het oog op bescherming en hervestiging roepen de vraag op hoe hun integratie in de ontvangende samenleving kan worden gefaciliteerd. Sociaal-psychologisch onderzoek naar deze vraag is erg beperkt ondanks brede erkenning van het maatschappelijke belang. Dit project onderzoekt hoe de transitieperiode voor en na de beëindiging van de asielprocedure van invloed is op de kansen van asielzoekers om de hindernissen tijdens hun hervestiging te nemen. We zien hun opgelegde sociale isolatie in collectieve opvangcentra en het gebrek aan wettelijke erkenning van hun vluchtelingenstatus als contextuele stressoren die fnuikend zijn voor fundamenteel menselijke behoeften aan verbondenheid, autonomie en competentie, en zo hun sociale en psychologische aanpassing langdurig hypothekeren. Deze onderzoekslijn ontwikkelt een geïntegreerd sociaal-psychologisch kader voor een contextgevoelige analyse van de sociaal-psychologische aanpassingstrajecten van ontheemde personen. Het onderzoek identificeert opgelegde segregatie en wettelijke onzekerheid als contextuele stressoren en richt zich op sociale relaties en motivaties rondom/vanuit ontheemde personen als hefbomen voor acculturatie en inclusie. Het project bouwt voort op bestaande samenwerkingsverbanden met institutionele actoren, met het oog op een toegepaste bijdrage aan wetenschappelijk geinformeerd asielbeleid