Van overleven naar erkenning: mythes over seksueel en gendergerelateerd geweld in asielprocedures aan de kaak stellen

Dit doctoraatsonderzoek analyseert hoe verkrachtingsmythen – onjuiste opvattingen over verkrachting (overlevenden/slachtoffers/daders) – de asielbeslissingsprocedure beïnvloeden, met België als casestudy. Daartoe werden ‘verkrachtingsmythen’ in de strafrechtelijke context vertaald naar ‘SGBV-mythen’ in de asielcontext, werden zes relevante SGBV-mythen geïdentificeerd en werd onderzocht in hoeverre deze worden aanvaard/weerlegd in Belgische asielbeslissingen, alsook hoe de procedurele en institutionele kaders hierop van invloed zijn. De triangulatiemethode van het onderzoek bestond uit: een analyse van (casus)wetgeving en literatuur, interviews met asielzoekers en ambtenaren, en een enquête onder asielambtenaren. De conclusie was dat 76 % van de geanalyseerde beslissingen (n = 202) gebaseerd was op ten minste één van de SGBV-mythen, waarbij de acceptatie zich voordeed bij alle soorten SGBV, alle regio's van herkomst en alle procedurele stadia en talen, ongeacht de leeftijd of genderidentiteit van de aanvragers. De acceptatie van SGBV-mythen in de asielcontext is een alarmerend wijdverbreid fenomeen, dat om verandering in de besluitvormingspraktijk vraagt. Daartoe formuleert het onderzoek op maat gemaakte conclusies en inhoudelijke en procedurele aanbevelingen.

Trefwoorden:geloofwaardigheidsbeoordeling, verkrachtingsmythologie, seksueel en gendergerelateerd geweld (SGG), asielprocedure

Disciplines:Mensenrechtenwetgeving, Admiciteit en immigratie, Internationaal recht, Sociologie van gender- en genderrelaties