Hoe het heden te bevatten? Een typologische studie van tegenwoordige tijdsaanduiding

Uit taalspecifiek en contrastief onderzoek blijkt dat constructies die geclassificeerd worden als grammaticale markeerders van tegenwoordige tijd dikwijls gebruikt worden voor uiteenlopende andere dingen – zoals het markeren van verleden of toekomende tijd. Dit fenomeen zou een gevolg zijn van de interactie tussen tegenwoordige tijd constructies en ectuele constructies die gebruikt worden om de temporele begrenzing van een situatie te specificeren, en staat bekend onder de naam "paradox van de perfectieve tegenwoordige tijd". Het project zal onderzoeken hoe typologisch verschillende talen omspringen met deze paradox en vertrekt daarom vanuit een sample van vijftig genetisch en geografisch uiteenlopende talen. Enerzijds dient het project om de precieze eigenschappen van tegenwoordige tijd constructies (in interactie met ect) te beschrijven op basis van gedetailleerd onderzoek van beschikbare bronnen, vragenlijsten en geavanceerde veldwerkmethodes. Dit project zal ook onderzoeken waarom talen specifieke strategieën hanteren als gevolg van linguïstische en extralinguïstische factoren en zal patronen verklaren aan de hand van cognitief-functionele inzichten. Op basis van de bevindingen van deze typologische studie zal een zogenaamde connectiviteitskaart getekend worden, waarin patronen van polysemie en taalverandering voor tegenwoordige tijd constructies zichtbaar worden.

Trefwoorden:GRAMMATICALE TIJD EN ASPECT, TIJDSASPECT

Disciplines:Grammatica, Linguïstische typologie, Morfologie, Semantiek