Chunking in ritmeproductie en perceptie

Onderzoek naar de productie en perceptie van ritmische patronen heeft zich gericht op hoe het menselijk brein auditieve stimuli waarneemt die zijn ingebed in een ritmische context en hoe individuen intervallen in ritmische reeksen produceren. In het dit werk hebben we de verwerkingsmechanismen onderzocht die ten grondslag liggen aan de productie en perceptie van complexe ritmes en hoe deze processen worden beïnvloed door muzikale training. Onze focus lag daarbij op cognitieve controleprocessen en Gestalt-achtige groeperingsprincipes.

De eerste studie richtte zich op de productie van complexe ritmes door muzikaal ongetrainde en getrainde deelnemers. Om sequentiebepaling en cognitieve controleprocessen op verschillende niveaus te onderzoeken, lieten we deelnemers drie timingtaken uitvoeren: timing op laag niveau, eenvoudig ritme en ritmewisselingscondities. Taak-set herconfiguratieprocessen openbaarden zich door hogere timingvariabiliteit tijdens overgangen tussen maten in enkel ritme en ritmewisselingscondities. Verschillen in timingvariabiliteit tijdens setovergangen en foutpercentages tussen beginners en amateurmuzikanten werden gevonden voor de ritmewisselconditie, wat suggereert dat amateurmuzikanten grotere takensets konden creëren.

De tweede studie onderzocht perceptuele groepering in ritmische patronen. Het doel was om eerdere bevindingen over de rol van groeperingsprincipes voor de waargenomen start van ritmische patronen uit te breiden tot complexe ritmes. Een tweede doel was om te onderzoeken of muzikaal geschoolde individuen in dat opzicht superieure groeperingsvaardigheden hadden. De resultaten bevestigden de voorspellende kracht van de run en het gap-principe voor ritmische patronen, maar gaven ook aan dat aanvullende groeperingsprincipes overwogen moeten worden. Er werden geen verschillen gevonden tussen beginners en amateurmusici.

De derde studie combineerde een waarnemings- en productietaak om aan te geven of de groeperingsprincipes die in de tweede studie werden getest, samenvielen met taak-set herconfiguratieprocessen tijdens ritmeproductie. De voorspellende kracht van deze principes zou kunnen worden gerepliceerd. Verhoogde variatie op waargenomen startposities duidde ook op het begin van een taakset en geïnduceerde herconfiguratieprocessen van de taakset. Verschillen met betrekking tot muzikale vaardigheid waren beperkt tot een algemene hogere timingvariabiliteit bij beginners.