Een integrale sequencing aanpak om de T-cel dynamiek gedurende rejectie in niertransplantatiepatiënten te ontrafelen (STAR). (STAR)

Niertransplantatie is de voorkeursbehandeling voor patiënten met eindstadium nierziekte, maar allo-immuunreacties opgewekt door transplantatie blijven een belangrijke oorzaak van het falen van de transplantnier. Ondanks de vooruitgang in immunosuppressieve therapie treedt acute afstoting op bij ongeveer 15% van de niertransplantatiepatiënten en kan dit leiden tot onomkeerbare schade of zelfs verlies van de donornier als dit niet vroegtijdig wordt ontdekt. Momenteel is de monitoring na niertransplantatie afhankelijk van niet-specifieke biomerkers, zoals serumcreatinine en proteïnurie. Deze merkers hebben belangrijke beperkingen en detecteren acute afstoting meestal pas nadat er al aanzienlijke schade aan de nier is opgetreden. De "gouden standaard" voor diagnose is een invasieve nierbiopsie, die een hoge belasting vormt voor de patiënt en een risico op ernstige complicaties met zich meebrengt. Dit benadrukt de hoge nood aan betrouwbare, niet-invasieve biomerkers die afstoting in een vroeg stadium kunnen detecteren. T-celreceptor (TCR) sequencing toont een veelbelovend potentieel als alternatieve strategie, aangezien klonale expansie van donor-reactieve T-cellen enerzijds T-celgemedieerde afstoting veroorzaakt en anderzijds bijdraagt aan antilichaamgemedieerde afstoting door B-cellen te helpen bij het vormen van donorspecifieke antilichamen. Terwijl eerdere studies hebben aangetoond dat donor‑reactieve TCR's in het bloed duidelijk clonaal expanderen tijdens bioptisch‑bewezen afstoting, blijft het urinaire TCR-landschap grotendeels onontdekt. Dit project is gericht op de ontwikkeling van een op urine gebaseerde TCR biomerker assay en het definiëren van een computationeel model om het risico op afstoting te classificeren op basis van urinaire TCR signaturen. Een dergelijk instrument zou de monitoring na transplantatie kunnen veranderen door vroegtijdige, niet-invasieve detectie van afstoting mogelijk te maken. Uiteindelijk maakt deze aanpak de weg vrij voor een geïndividualiseerde aanpak wat betreft immunosuppressie, wat leidt tot een betere overleving van de donornier op de lange termijn, een betere levenskwaliteit en lagere kosten voor de gezondheidszorg.

Trefwoorden:NIERTRANSPLANTATIE

Disciplines:Niertransplantatie, Biomarker evaluatie