Met SDS/EDTA behandelde chromatografiepapierstrips voor laboratoriumbevestiging van het apenpokkenvirus in de context van de wereldwijde apenpokkenepidemiologie

Monkeypox virus (MPXV) is het belangrijkste humane orthopoxvirus dat ontstond na de wereldwijde uitroeiing van pokken. Het veroorzaakt mpox, een ziekte die wordt gekenmerkt door een prodromale periode gevolgd door de typische maculo-papulaire uitslag. De ziekte was van oudsher endemisch in landen van Centraal- en West-Afrika, waar we de afgelopen twee decennia een stijgende trend in incidentie hebben waargenomen. De invoer van MPX vond meerdere keren plaats in de VS, het VK, Israël en Singapore, gevolgd door de 2022 uitbraak in meerdere landen die nieuwe en evoluerende kenmerken aantoonde, waaronder veranderingen in demografie, transmissietype en -plaats, klinische presentatie en risicofactoren voor ernstige ziekten.

Hoewel ons begrip van mpox verbeterde tijdens de uitbraak in meerdere landen in 2022, blijft er veel onbekend over de ziektelast in Afrika, waar de ziekte endemisch is, een dierlijk reservoir heeft en beide clades van het virus circuleren. Omgevingen met beperkte middelen en met name de moeilijk bereikbare zwaar beboste gebieden staan voor uitdagingen met tijdig monstertransport onder een gegarandeerde koudeketen, wat een voorwaarde is voor succesvolle laboratoriumtests en nauwkeurige diagnose. Daarom hebben gebieden met endemische mpox (waarschijnlijk het meest belast door de ziekte) de minste laboratoriumbevestiging van verdachte gevallen. Dit doctoraatsproject heeft tot doel de doeltreffendheid te onderzoeken van de met SDS/EDTA behandelde chromatografiestrips en de bruikbaarheid ervan voor het verzamelen, vervoeren en diagnosticeren van mpox-monsters, en de differentiatie van andere uitslagziekten waaronder VZV, HSV-1/2, in de context van de wereldwijde mpox epidemiologie.