De Griekse receptie van Boccaccio’s Decameron sinds de 16e eeuw: een verkenning van translation agency

Het proefschrift behandelt de vraagstukken van het vertaal-agency op basis van de diachronische analyse van de Griekse vertalingen van drie verhalen van Boccaccio's Decameron, namelijk de verhalen II / 5, IV / 5 en VII / 7. Na een presentatie van de stand van de techniek in het specifieke subveld van de vertaalgeschiedenis, uitgelijnd rond de acht Latijnse wachtrijen (quis, quid, ubi, quibis auxiliis, cur, quomodo quando, cui bono) van D'hulst, wordt een grondige presentatie van het vertaalde corpus van Boccaccio in het Grieks aangeboden. Verder worden vragen naar voren gebracht, met de bedoeling de lacunes in de bestaande studie te onderstrepen vanuit het oogpunt van vertaal-agency. Ze hebben voornamelijk betrekking op kwesties als Agency, Habitus, Hervertaling / Adaptation, taalaangelegenheden (een bijzonderheid van de Griekse vertalingen - zie The Greek Language Issue), en Translation vs Authorship. Voor de scriptie hebben we besloten gebruik te maken van een Mixed Methods-methode. Het onderzoeksontwerp wordt verstrekt; de werkclaims zijn geformuleerd, voornamelijk onze poging om de hiaten in de Griekse traditie in te vullen en te proberen een model Griekse vertaler van de Decameron en Italiaanse literatuur te presenteren. De rol van vertaal-agency wordt bestudeerd volgens de vertalingen van de individuele Tales. Biografische gegevens over vertalers worden aangeboden, evenals sociaal-culturele en historische informatie. Bovendien wordt elk verhaal onderzocht onder een andere set van de hierboven genoemde theoretische kwesties. De presentatie van de vertalingen bevat altijd een tekstanalyse en bevestigt de theoretische problemen die per Tale worden behandeld. Conclusies en verificatie van onze werkclaims worden uiteindelijk verstrekt, samen met uitgebreide tabellen, informatief materiaal, bibliografische referenties en bijlagen.