Biocompatibiliteit van kunsthars-gebaseerde tandvulmaterialen: De relatie tussen blootstelling en celreacties

Jaarlijks worden bij honderden miljoenen patiënten kunsthars-gebaseerde vulmaterialen gebruikt als standaardmateriaal om tandweefsel te herstellen dat verloren is gegaan door trauma of cariës. Met hun toenemend gebruik is echter ook de bezorgdheid toegenomen over de mogelijke gezondheidsrisico’s geassocieerd met deze materialen. Hoewel ongunstige effecten niet frequent en mild zijn, kunnen veel mensen getroffen worden gezien het groot aantal patiënten dat met deze materialen behandeld worden. Er is echter geen duidelijk klinisch bewijs dat deze materialen voor restauraties ernstige nadelige effecten kunnen hebben. Niet alleen patiënten, maar ook tandheelkundig personeel wordt tot op zekere hoogte blootgesteld aan verbindingen of restauratiematerialen. Slechts incidenteel zijn restauraties met composieten in verband gebracht met acute reacties, zoals contactdermatitis, pulptoxiciteit of allergische reacties. Niettemin is de polymerisatie van de methacrylaatgroepen in deze kunsthars-gebaseerde dentale materialen nooit volledig en kunnen niet-gereageerde verbindingen vanuit de materialen in de orale omgeving reiken. Verschillende van deze methacrylaatmonomeren zijn zeer reactief van aard en zijn in-vitro geassocieerd met cytotoxiciteit, genotoxiciteit en zelfs reproductietoxiciteit.

Het doel van dit doctoraat was om de mogelijke gezondheidsrisicofactoren te onderzoeken die samenhangen met het gebruik van kunsthars-gebaseerde vulmaterialen,

(1) door de blootstelling aan vrijgekomen stoffen te beoordelen (analytisch onderzoek);

(2) door de geassocieerde toxische effecten in cellen te onderzoeken (toxicologisch onderzoek).

Het doel van dit toxicologische in-vitro onderzoek is drieledig: (i) om de blootstelling aan vrijgekomen stoffen uit kunsthars-gebaseerde vulmaterialen te analyseren, (ii) om de verschillende soorten celreacties op vrijgekomen stoffen uit kunsthars-gebaseerde vulmaterialen te beoordelen, en (iii) om alternatieven en verbeteringen in kunsthars-gebaseerde vulmaterialen te evalueren om blootstelling te verminderen.